Deze tentoonstelling is het resultaat van de samenwerking van vier kunstenaars als de groep Intuitive storytelling in het kader van het Kunstpodium T Master/Apprentice programma.
Intuïtive storytelling suggereert hier het bouwen van werelden die deze kunstwerken kunnen bewonen - werelden die worden geleid door een meer dan logica, ieder van ons met een andere (invulling/gebruik) ervan. Als alles goed gaat, zouden we kunnen spreken van een Helena-cohesie, Jakob-cohesie, Keetje-cohesie, Sien-cohesie en Luca-cohesie, die elk hun eigen bijdrage leveren aan een breder landschap. Elk werk betegelt een ander stukje van het bredere landschap waarin het bestaat. We zijn nieuwsgierig naar hoe deze tegels elkaar ontmoeten, kruisbestuiven en besmetten wanneer ze naast elkaar geplaatst worden. In die zin functioneert de tentoonstelling als een cadavre exquis, waar individuele fragmenten zich verbinden tot iets onverwachts en levends.
Toen we elkaars studio's bezochten, zagen we parallellen tussen de concrete ruimtes waarin we werken en de ecosystemen die we ons voorstellen. De manier waarop we gereedschap, planken en materialen organiseren lijkt de structuren van onze verbeelde werelden aan te geven. Ik denk bijvoorbeeld aan Helena's nauwgezette organisatie van wol en stoffen - haar atelier weerspiegelt de focus en specificiteit van haar werk, deels gevormd door het huis in art-decostijl waar het gehuisvest is.
Onze studio's zijn niet alleen werkruimtes; het zijn zelf ecosystemen-dynamische ruimtes, waar gereedschappen, materialen en lichamen op elkaar inwerken. Dit doet Jakob denken aan de yeti-krab bij diepzee hydrothermale openingen, die bacteriën kweekt op zijn klauwen in een symbiotisch systeem.