Lisa van Sorge bevraagt in haar onderzoek het fenomeen herhaling in de context van de schilderkunst. Tijdens 24×24 toont ze een viertal objecten die door het Panhuijsenpad verplaatst worden. De textiele objecten refereren aan de klassieke rechthoek van het schilderij en zijn een onderdeel van een schilderkunstig onderzoek in meerdere delen. De manifestatie bij dit project is het eerste deel van de serie Becoming a pattern.

Door het verplaatsen van de objecten verandert de context van het enkele werk ten opzichte van het geheel steeds een beetje. Een belangrijke vraag in haar werkproces is hoe de ervaring van het enkele beeld beïnvloed wordt door herhaling. Zowel de omgang met het enkele werk als de waarde ervan in relatie tot de rest van de serie wordt ter discussie gesteld. Bij deze manifestatie in de openbare ruimte maakt ze gebruik van de aanwezige elementen in de straat bij het verplaatsen van de objecten. Op deze manier ontstaat elke tien minuten een nieuw netwerk.

Het herhaalde patroon binnen de werken wordt onderdeel van een verschuivend patroon in de straat. Hiermee wil ze de nadruk leggen op de waarde van fysieke aanwezigheid binnen een veranderende context, door het terugkerende beeld een prominente positie in te laten nemen. De documentatie van de manifestatie dient als impressie van het moment.