De Laatste Wilg
Birthe Leemeijer

Een oude Salix alba, een leven lang geknot, heeft een vorm gekregen die me sterk doet denken aan het menselijk lichaam. Het afsnijden van zijn uitlopers om de zoveel jaar over een lange periode lijkt hem te doen barsten uit zijn voegen. Kronkelend en draaiend probeert hij zijn kracht kwijt te raken in slow motion. Tientallen jaren van groei en snoei hebben hem een eigen karakter in de vorm van een getekende stam en schors gegeven. 

In de IJsselvallei vinden deze zomer ontmoetingen plaats in het gezelschap van steeds een andere oude wilg. Twee mensen spreken met elkaar over het landschap en hun relatie met de omgeving. De achtergrond van de gesprekspartners die worden uitgenodigd is divers, verschillende vormen van kennis ontmoeten elkaar. Jong en oud, uit de omgeving en van ver. 

Graag wil ik je uitnodigen om je aan te melden voor een ontmoeting bij de laatste wilg, aan het einde deze zomer als vele woorden zijn gesproken.