Dit beeld is de belichaming van een dergelijk voorkomen. De drang om door te gaan, eindeloosheid te ervaren, resulteert in een uitputtingsstrijd.

Een strijd waarin exponentiele groei van uitputting, wat een soort pleonasme is want uitputting staat tegenover groei, gepaard gaat met de noodzaak van consumptie middelen die het lichaam een extra boost geven. Een boost om te leven.

Tezamen met haar geestelijke bedrijving, is ze ook nog zwanger. Het groeiende leven
is afhankelijk van de factor dat het lichaam een consistente toevoer van voedingsstoffen moet consumeren om zo naar zijn autonomie toe te kunnen werken en zich kan ontdoen van zijn ‘jas’ aka de moeder.

Dit beeld vertegenwoordigt een lichaam dat in tweestrijd leeft. Met zowel de aanwezigheid van het existeren binnen een zijn bestaan en de biologische noodzaak van leven mede mogelijk te maken. De beeldtaal verhaalt zich in de vorm van een door afval ontstane allegorie voor een wezenlijk product van onze consumptiemaatschappij.